Plaatsen van waterlelies

Let bij uw keuze vooral op de waterdiepte die deze planten nodig hebben. Er zijn bijvoorbeeld waterlelies die al met vijftien tot twintig centimeter water genoegen nemen, maar er zijn ook rassen die een meter waterdiepte of meer vragen. De sterk op waterlelies lijkende lotussen (Nelumbo) doen het in een buitenvijver bij ons niet goed omdat ze vrij warm water vragen en absoluut geen vorst verdragen. Ze komen zelden in bloei. Dat hebben ze gemeen met tropische waterlelies waaronder die met blauwe bloemen.

De meeste planten met drijvende bladeren, maar vooral waterlelies, hebben een hekel aan voortdurend neerspetterend vocht op hun bladeren. Zet ze daarom nooit in de buurt van een spuitende fontein en ook niet in sterk bewegend water.

De inheemse waterlelie

De inheemse waterlelie (wit, Nymphaea alba) wordt voor tuinvijvers te groot. Ook grootbloemige cultuurvormen hebben al gauw een wateroppervlakte nodig van minimaal 2 x 2 m². In enkele jaren groeit de wortelstok flink uit.

Voldoende waterdiepte is vereist, 60 cm of meer. Dit voorkomt bevriezing van de wortelstok. Er zijn ook kleinbloemige (dwerg)waterlelies. Ze hebben minder ruimte nodig (circa 1 m²) en minder diep water (20 à 40 cm). Sommige cultivars hebben mooi gemarmerd blad.

Rijkbloeiende waterlelies:

Nymphaea ‘Pygmaea Helvola’ – dwerg, kleinbloemig, zachtgeel
Nymphaea ‘Pygmaea Alba’- dwerg, wit
Nymphaeae ‘Laydekeri Fulgens’ – dwerg, rood
Nymphaea ‘Laydekeri Atropurpurea’ – grootbloemig donkerrood
Nymphaeae ‘James Brydon’ – gevuldbloemig, rood, sterk blad
Nymphaea ‘Escarboucle’ – grootbloemig rood
Nymphaea ‘Yellow Sensation’ – gele bloemen, stevige stengels
Nymphaea ‘Albatros’ – zuiver wit, tamelijk klein blad
Nymphaeae ‘Marliacea Carnea’ – wit, zachtroze buitenblad